Daarna zij we weer met de taxi terug naar de soepkeuken gereden want er zouden vandaag 5 meisjes op bezoek komen die hier stage lopen in een ziekenhuis. ( ja, Maria zij hadden ook de andere meisjes gesproken die jij ontmoet had op je wandeltocht.) Zelfs hier is de wereld af en toe klein.
Na eerst even wat gebabbeld te hebben met ze, kregen we het ook over het dokument wat Monica nodig heeft om naar Nederland te komen. Nu hebben hebben we zo afgesproken dat Dik contact zoekt met die ouders en dat zij het meenemen als ze hier naar toekomen. En ook de mogelijkheid dat Monica met één van de meisjes naar Nederland komt als zij teruggaan. Was best even gezellig om in het Nederlands te kletsen gaat toch wat makkelijker.
Nadat de meisjes vertrokken waren (zij komen volgend week woensdag weer naar de soepkeuken en dan praten we verder) en Monica haar haar weer ingevlochten was, zijn we met de taxi weer terug naar het centrum gegaan naar het internetcafé en heeft Monica haar mail kunnen openen.
Daarna hebben we iets gegeten: een klein hapje en iets gedronken. Dat was weer een mooie gelegenheid om alles op een rijtje te zetten en te praten over de vier kinderen waar ik een verslagje van moet maken. Dus vergeleken de afgelopen twee dagen een vruchtbare dag.
De zon schijnt ook weer en dan gaat het met Jopie ook beter. Begin ook mijn draai te krijgen hier in Kashima. Heb vanmiddag ook lekker even in de zon gelegen en een duik in het zwembad genomen. Wilde even op het bankje gaan zitten wat buiten voor het huisje staat (Maria jij weet wel welk bankje, zie foto ) en zakte er spontaan door heen. Lag net in de zon toen een Duitse gast, die hier ook verblijft, naar me toe kwam om hem te helpen. Hij was een tweedaagse trip aan het regelen via de telefoon maar kwam er niet uit met zijn Duits en hij sprak geen Engels . Nu moest ik met mijn gebrekkig Engels het regelen. Was wel grappig. We gaan nu een hapje eten maken en...........wordt vervolgd
Jopie
Geen opmerkingen:
Een reactie posten