woensdag 31 maart 2010

Diaserie volgt...

Helaas het is mij niet gelukt om het vandaag nog voor elkaar te krijgen (dat heb je soms met vrijwilligers in combinatie met politiek) om de foto's en diaserie te plaatsen.Misschien gaat het morgenavond (Donderdag) lukken!
Tot morgen dus!

Het bankje...

Woensdag 30 maart.
Vanochtend kwam Monica (op de foto links met kind) mij om 9.00 uur ophalen om samen een visum te gaan halen. Zij heeft een formulier gekregen om in te vullen en een bijlage wat ze allemaal moet doen en nodig heeft. Nu heeft ze voor dat visum een grarantiedokument nodig van Dik (. Daar heb ik Dik intussen al een mail over gestuurd om dat te regelen en hoe het hier komt. Bij alle kosten i.v.m dat visum zit automatisch en soort reisverzekering.

Daarna zij we weer met de taxi terug naar de soepkeuken gereden want er zouden vandaag 5 meisjes op bezoek komen die hier stage lopen in een ziekenhuis. ( ja, Maria zij hadden ook de andere meisjes gesproken die jij ontmoet had op je wandeltocht.) Zelfs hier is de wereld af en toe klein.

Na eerst even wat gebabbeld te hebben met ze, kregen we het ook over het dokument wat Monica nodig heeft om naar Nederland te komen. Nu hebben hebben we zo afgesproken dat Dik contact zoekt met die ouders en dat zij het meenemen als ze hier naar toekomen. En ook de mogelijkheid dat Monica met één van de meisjes naar Nederland komt als zij teruggaan. Was best even gezellig om in het Nederlands te kletsen gaat toch wat makkelijker.

Nadat de meisjes vertrokken waren (zij komen volgend week woensdag weer naar de soepkeuken en dan praten we verder) en Monica haar haar weer ingevlochten was, zijn we met de taxi weer terug naar het centrum gegaan naar het internetcafé en heeft Monica haar mail kunnen openen.
Daarna hebben we iets gegeten: een klein hapje en  iets gedronken. Dat was weer een mooie gelegenheid om alles op een rijtje te zetten en te praten over de vier kinderen waar ik een verslagje van moet maken. Dus vergeleken de afgelopen twee dagen een vruchtbare dag.

De zon schijnt ook weer en dan gaat het met Jopie ook beter. Begin ook mijn draai te krijgen hier in Kashima. Heb vanmiddag ook lekker even in de zon gelegen en een duik in het zwembad genomen. Wilde even op het bankje gaan zitten wat buiten voor het huisje staat (Maria jij weet wel welk bankje, zie foto ) en zakte er spontaan door heen. Lag net in de zon toen een Duitse gast, die hier ook verblijft, naar me toe kwam om hem te helpen. Hij was een tweedaagse trip aan het regelen via de telefoon maar kwam er niet uit met zijn Duits en hij sprak geen Engels . Nu moest ik met mijn gebrekkig Engels het regelen. Was wel grappig.
Van het weekend, van vrijdag tot maandag, ben ik hier helemaal alleen.
We gaan nu een hapje eten maken en...........wordt vervolgd
Jopie

Fotoalbum in aantocht

Vandaag (of morgen) kun je een groot aantal foto's bekijken via een fotoalbum.

dinsdag 30 maart 2010

Veel gewacht, maar ook veel gedaan!

Het is even een inhaalslag, maar als je nieuwsgierig bent kost het alleen een beetje tijd!
  
Dinsdag 30 maart.
Weer een dag met veel wachten. De ochtend begon heel goed. Clarencs was iets vroeger als gisteren. Bij de soepkeuken aangekomen zat Monica al te wachten. Zij had een andere afspraak dus zouden Sandra en ik het samen doen met hulp van een van de moeders. Oke.. Monica zou om 11.00 uur terug zijn want we hebben een afspraak om 11.30 met Sybel van de Olof Palme Primary school i.v.m. de vraag of zij de weg weet hoe we kinderen op school kunnen plaatsen waarvan de ouders niet instaat zijn dit te betalen en sowieso niet zelf kunnen regelen. We waren weer zo rond 10.45 klaar met de kinderen maar om 11.15 nog geen Monica. Toch maar even bellen. Neemt niet op. Belt zelf om 11.30 dat de afspraak niet doorgaat met Sybel omdat het hoofd van de school er niet is en Sybel zich niet helemaal lekker voelt. Ze komt er zo aan om de pannen op te halen en met mij samen terug te gaan daar het niet verstandig is voor mij om alleen met een taxi te gaan. Ze is er om 12.00 uur. We bellen Clarence om ons op te halen. Hij kan niet komen. We bellen een andere taxi en die komt na 15 minuten. Het is intussen 12.30 uur. Hebben jullie het in de gaten dat ik dus vanaf 10.45 uur heb zitten wachten. Begin hoofdpijn te krijgen heel de morgen niets gedronken en krijg trek. Het is ook flink gaan regenen.

Oke...tegen 13.00 uur ben ik terug. Eerst eten en een kop koffie en genieten van de rust. Dan op de hoek gebakken vis en friet gehaald voor vanavond, heb ik wel verdiend. Morgen gaan we tussen 8.30 en 9.00 uur kijken of we een visum kunnen regelen want als het allemaal doorgaat komt Monica met mij mee naar Nederland. Als het lukt ...

Daarna gaan we ook naar het internetcafé dan kan ze haar mail openen. En misschien lukt het dan om ook nog een verslagje te maken van een van de kinderen. Dan een goed bericht Otillie heeft gebeld en een naam doorgegeven die Monica waarschijnliuk kan helpen om geboortebewijzen te krijgen voor kinderen die dat niet hebben. We proberen deze week nog een afspraak te maken in ieder geval terwijl ik hier nog ben. Die mevrouw (weet haar naam nog niet en welke instantie maar dat hoor ik nog wel.) komt dan naar Goreangab om te kijken.

Tot zover wordt vervolgd.......

Groetje jullie allemaal en laat nog wat narcissen staan voor mij als ik terug kom.

Veel gewacht...

Nou mensen,
jullie zullen weten dat Jopie voortaan elke dag op Internet kan!

Vandaag twee berichten: het verslag van maandag 29 maart en dinsdag 30 maart. Ik maak er ook maar twee berichten van.

Maandag 29 maart:
Vandaag veel verloren tijd. De ochtend begon goed. Clarence de taxidriver (zie foto, klik voor vergroting) was goed op tijd om me weg te brengen naar Goreangab waar de kinderen zijn. Sandra was er niet dus hebben Monica en ik het samen gedaan met hulp van wat oudere kinderen.
Zoals gebruikelijk eerst begonnen met zingen. Kwart voor elf waren we klaar en kwam Clarence weer op tijd ons rond elf uur ophalen. Nadat we Monica afgezet hadden reden we door om mij af te zetten bij Kashima. Ik heb met Monica afgesproken dat ik weer om 15.00 uur bij haar zal zijn om de fotocollage te maken en 2 verslagjes te maken van nog wat kinderen. Zij had hiervoor nog een andere afspraak vandaar pas om 15.00 uur. Clarence was weer goed optijd om mijj naar monica te brengen. Monica was er nog niet en die kwam pas tegen 16.00 uur thuis dus had ik daar heel de tijd zitten wachten. Toen ze thuis kwam moest ze eerst wat eten i.v.m. haar suiker. Dus thee met iets erbij. Daarna zijn we de fotocollage gaan maken die heel leuk is geworden. ( ik kon niet eerder beginnen omdat Monica de foto's had.) We hebben er vandaag een foto van gemaakt. Van de verslagjes is niets meer gekomen omdat Monica moe was en hoofdpijn had. Toen Clarence maar gebeld om mij op te halen. En dat duurde en duurde maar. Dus nog een keer gebeld en toen was hij er zo. Al met al was ik pas om 18.30 weer terug op mijn kamer. Dus zoals je leest veel tijd met wachten door gebracht.


Je geduld wordt hier weleens op de proef gesteld.
Groet Jopie

zondag 28 maart 2010

In Kashima

E-mail bericht Jopie 28 maart 17.36 uur:

Ben nu in Kashima (http://www.kashima-namibia.com/ ) aangekomen. Heb een leuke tuin kamer gekregen. Ga de laatste twee weken proberen wat dingen af te werken die Maria de eerste weken in gang heeft gezet en waar ik ook een klein stukje van heb meegemaakt.

Ga gewoon iedere ochtend mee naar de soepkeuken en 's middags doen we de andere zaken. Morgenmiddag maken we eerst de fotocollage voor in het lokaaltje als herrinering aan ons. Met ook foto's van Dick, Debby.Rob en Annemiek.

En we gaan kijken of het lukt dat Monica met mij mee terug vliegt.

Groetjes, Jopie

zaterdag 27 maart 2010

Weer terug...

Jan Thijn ontving donderdag 25 maart nog een sms-berichtje:

"Ben vandaag terug gekomen van een twee daagse trip naar Etosha park geweldig in hele mooie tenten geslapen met airco. Begin een beetje kleur te krijgen gr XXX"

Als je het filmpje gezien hebt weet je een beetje wat Jopie en Maria hebben gezien! Waarschijnlijk heel, heel veel olifanten, zebra's, wat leeuwen en... een heleboel natuur!

Morgen (zondag) vertrekt Maria en blijft Jopie alleen achter. De helft van de reis zit er op.


Hier nog maar een foto. Het verhaal erbij kun je vinden op de blog van Maria: "Ontstaan, is het begin van gaan" (zie hiernaast)